باسمه تعالی
این روزها «موضعگیری» دربارۀ افراد و جریانهای سیاسی و غیرسیاسی مد شده. از این جهت بیمناسبت ندیدم یکی دو چیزی که در این باره میدانم را بنویسم. از نکاتی شروع میکنم که باید در تحلیل گفتمان مد نظر قرار داد:
مادۀ اساسی مورد استفادۀ هر تحلیلگری در تحلیل گفتمان هر فرد، سخنان اوست. تحلیل رفتار هر کس معمولا به درد تحلیل شخصیت او میخورد و تحلیل شخصیت غالبا دردی را دوا نمیکند. ای بسا که رفتار شخصی ناشایست باشد، اما سخنانش درست و قابل تأمل. هرچند از منظر اخلاقی، درست این است که هر شخص لااقل به گفتههای خودش عمل کند. اما نمیتوان امر به معروف اشخاص را به صرف اینکه خودشان عامل به آن نیستند دور انداخت و نادیده گرفت. نکاتی که برای تحلیل گفتههای یک شخصیت مورد استفاده قرار میگیرند اینهاست: